Realiti kehidupan amat pahit untuk ditelan sedangkan khayalan lebih indah untuk di ingati…

Hanya Allah tempat mengadu kerana Allah Maha Berkuasa…


Nuffnang X

June 2, 2011

Dirimu Sewangi kemboja Putih.....(buat bayi yg dibuang)

Ibu,
sakit ibu..
mengapa ibu biarkan saya bersendirian di semak ini ibu..
saya kesejukan semalaman..
ada kalanya semut datang menggigit saya..
sakit ibu...
rasanya ingin saya masuk semula dalam perut ibu..
tenang saya didalamnya..
sejuk saya didalamnya..
saya tidak keseorangan..
saya tahu ibu sentiasa ada bersama saya..
saya tidak kelaparan ibu...
Ibu...
saya tidak pernah merasa setitis pun susu ibu..
saya dahaga ibu...
kenapa saya tidak seperti bayi lain ibu?
yang akan diberikan susu ibu tanda kasih sayang ibu?
Ibu..
kadang-kadang saya bertanya..
kenapa saya dilahirkan?
kenapa saya dibuang?
kenapa saya disiksa begini ibu?
saya tidak bersalah ibu...
ibulah yang bersalah...
tetapi mengapa saya yang menerima akibatnya ibu...
Ibu...
saya terlalu lemah ibu..
sudah lama saya memanggil ibu...
tetapi ibu tidak datang...
darah yang ada ditubuh saya sudah kering ibu..
tetapi harapan saya tidak pernah putus untuk melihat ibu datang membawa saya pulang...
saya merasakan nafas saya sesak ibu..
ada anjing datang ibu..
tolong saya ibu..
tolong saya ibu..
tolong saya ibu...
ibu..sakitnya anjing ini menggigit saya ibu...
tolong ibu...ibu....gelap ibu..gelap ibu...
ibuuuuuuuuuuu............

No comments:

Post a Comment